نتیجه نکبت بار حبّ دنیا و پیروى از طاغوت

نتیجه نکبت بار حبّ دنیا و پیروى از طاغوت

حضرت عیسى (ع ) با عده اى از یارانش در بیابان سیر مى کردند، رسیدند و قریه اى که ویران شده بود، و جنازه هاى بسیارى از اهل آن قریه را در راهها و کوچه ها مشاهده نمود که متلاشى شده بود، به همراهان فرمود: ((اهل این قریه بر اثر عذاب عمومى الهى به هلاکت رسیده اند، چرا که اگر عذابى عمومى نبود، و به تدریج مرده بودند، زنده ها مردگان را دفن مى کردند)).
یکى از همراهان عرض کرد: ((اى روح الله ، آنها را به حضورتان بطلبید و ماجراى هلاکت آنها را بپرسید)).
حضرت عیسى (ع ) این پیشنهاد را پذیرفت : و فرمود: اى اهل قریه ! یک نفر از آنها زنده شد و عرض کرد: لبیک یا روح الله .
عیسى (ع ) به او فرمود: داستان شما چیست که به این سرنوشت گرفتار شده اید؟
او گفت : ((ما صبح در سلامت کامل بسر مى بردیم ولى شب که خوابیدیم خود را در ((هاویه )) دیدیم )).
عیسى (ع ) فرمود: ((هاویه )) چیست ؟
او عرض کرد: ((هاویه ))، دریائى از آتش است که در آن کوههائى از آتش قرار دارد.
عیسى (ع ) فرمود: ((به چه علت شما به این روزگار سیاه مبتلا شده اید)).
او عرض کرد: حبّ الدنیا و عبادة الطاغوت : ((علاقه شدید به دنیا و طاغوت پرستى ما را به این سرنوشت رساند)).
عیسى (ع ) پرسید: تا چه اندازه به دنیا علاقمند بودید؟
او عرض کرد: ((مانند علاقه کودک به پستان مادرش ، که وقتى مادر او پستانش را به طرف کودک مى برد، خوشحال مى شد و وقتى از او برمى گرداند، اندوهگین مى شد.
عیسى (ع ) فرمود ((تا چه اندازه طاغوت را مى پرستید)).
او عرض کرد: وقتى طاغوتها به ما فرمانى مى دادند ما از آن اطاعت مى کردیم .
عیسى (ع ) فرمود: چطور در میان آنهمه هلاکت شدگان ، تنها تو پاسخ مرا دادى ؟
او عرض کرد: به سایر هلاک شدگان دهان بندى از آتش زده اند و فرشتگان سختگیر عذاب بر آنها مسلط هستند، ولى من در دنیا در میانشان بودم ولى مانند آنها دنیاپرست و طاغوت پرست نبودم (اما نهى از منکر نمى کردم ) وقتى عذاب آمد، مرا نیز گرفت ، و من اکنون به موئى در پرتگاه دوزخ آویزان هستم ، ترس آن دارم که به درون آتش دوزخ سقوط کنم .
حضرت عیسى (ع ) به یاران فرمود: ((هرگاه انسان روى خاک و خاشاک بخوابد و نان جو بخورد در صورتى که دینش را حفظ کند، بسیار بهتر از زندگى خوش تواءم با بى دینى است )).